Week 7 Gran Canaria

Nog maar 4 weekjes te gaan op dit prachtige eiland. Nouja prachtig eiland, kan wel zeggen dat ik er nu een beetje op uitgekeken raak. Gelukkig had ik deze week niet zo’n werkmarathon als vorige week. Deze week kwam eindelijk mijn droom uit.. ik heb op een kameel gereden!! We hadden afgesproken om deze activiteit te gaan doen met z’n 4en, en deze week was die dag dan eindelijk aangebroken. We vonden we dat we het verdiend hadden om even flink fijn uit te slapen aangezien we allemaal dood moe waren en we wel uitgerust op de kameel wouden zitten, ik bedoel voor je het weet kukel je zo achterstevoren van de kameel af. Rond een uurtje of 12 vertrokken we met de taxi naar Maspalomas, daar zagen we de kudde vol met kamelen al springen om een ritje met ons te maken. Ik was meteen enthousiast aan het rennen waardoor ik bijna met de neus in het grind lag. Gabrielle en ik gingen samen op Messi (in de hoop dat deze een beetje tempo zou hebben) achter ons zaten Marijn en Mirthe op Pompeii. We hadden geluk dat het al vrij druk was waardoor wij de laatste 4 waren die opstapte en we dus snel konden gaan. Het omhoogkomen van de kameel was wel even een dingetje. Eerst gaan heel rustig de achterpoten omhoog waardoor je bijna met je gezicht in het achterwerk van de kameel voor je duikt, daarna gaan ook de voorpoten de lucht in en dan zit je toch ineens 2 meten boven de grond. Ik dacht dat je allemaal je eigen kameel moest besturen maar dit bleek niet waar te zijn (achteraf misschien ook maar goed ook want dan had ik nu nogsteeds in de duinen gestaan met een uitgedroogde kameel) in 1 lange optocht trokken we door de duinen, ik heb de tijd van me leven gehad. 100 selfies per minuut, een lange filmsessie en kussen met een kameel ik vond het allemaal fantastisch, het allermooiste was nog dat het me dus maar 12 euro heeft gekost!! Na 35 minuten was de tocht afgelopen en moesten we weer van de kameel af, we dachten dat het opstappen eng was maar dat afstappen.. dat was een drama. Ik kan me niet eens meer herinneren hoe de kameel ging zitten maar weer wel dat het angstzweet me in de bilnaad stond. Aangezien we nu toch al in Maspalomas zaten besloten we om door te gaan naar de duinen, daar hebben we de selfiestok eens even goed z’n werk laten doen, 100 misschien wel 200 fotos hebben we gemaakt, natuurlijk hebben we ook nog even genoten van het uitzicht.
Het werken is tegenwoordig nog erger als erg, we zijn hier nu met 16 stagiaires terwijl er eigenlijk maar werk is voor 4.. je kunt wel nagaan hoe leeg me neus ondertussen is. Wij worden dus nu om de haverklap ingepland voor formation, wat ik zelf allemaal een beetje vreemd vind aangezien ik hier nu toch al een dikke 7 weken zit.. trainingen lijken me dan een beetje overbodig, maargoed zolang ik zelf mag liggen voor een peeling, pakking of massage hoor je mij niet klagen.
Deze week was ook ons Esmeetje jarig, we hadden bedacht om met de box in 1 lange polonaise binnen te komen, lang zal ze leven te zingen en dan hops taxi in en gaan en eens even flink te gaan stappen. Helaas liep dit plan weer totaal in de soep.. Candy bleek terug te zijn in het hotel, zij is vooral verantwoordelijk voor de personeelszaken in het hotel, wat dan weer jammer is, is dat ze de dagen dat ze hier werkt ook slaapt in het hotel. Dit betekend dus dat het na 22.00 muisstil moet zijn, maargoed met een dikke 70 stagiaires had ik haar ook wel kunnen vertellen dat, dat niet ging lukken. Nadat we het halve hotel hadden opgetrommeld om binnen te stormen en we op de bel hadden gedrukt werd ons alles behalve vriendelijk verteld dat we stil moesten zijn. We zijn dus zo snel mogelijk vertrokken naar Playa om daar de verjaardag van Esmee eens even goed te vieren. Ik was ook wel weer toe aan een nachtje stappen, ik heb namelijk besloten om mijn leefstijl hier eens goed om te gooien en dit is vanaf vorige week toch al wel aardig gelukt.. minder uitgaan stond boven aan me lijstje met goede voornemens voor 2016 , het heeft dan wel een maand geduurd maar deze week heb ik zowaar een keertje NEE gezegd tegen een avondje stappen. Dit kan natuurlijk komen omdat ik helemaal gesloopt was ( ik dacht zelf dat ik wel 4 dagen achter elkaar kon stappen en kon werken maar dit wordt zelfs voor Myrthe Westenbrink een beetje te zwaar) maar ik ga er nogsteeds vanuit dat ik verstandig ben geworden. De avond heb ik samen met Mirthe doorgebracht, we hebben pizza besteld, chocolademelk gehaald en een filmpje op gezet. Dit was toch werkelijk waar een heerlijk avondje en je raad het al.. de dag erna was ik zo fit als een hoentje.
Deze week heb ik nog een droom in vervulling laten komen. Fietsen op de waterfiest. Samen met mir ging ik met de bus naar Amfi beach, nogsteeds het aller mooiste strand hier op het eiland. Bezakt en bepakt gingen we met de bus naar de andere kant van het eiland. Na ongeveer 2 uurtjes slapen in de zon vonden we het tijd voor een beetje actie, nou kun je op amfi van alles doen, op de waterscooter, parasailen, suppen en nog veel meer rare activiteiten, toch leek het mij fantastisch om op de waterfiets te gaan. Mama zei vroeger altijd dat daar geen zak aan was en dat ik dat niet leuk zou vinden, ik vond het tijd om te laten zien dat ik waterfietsen WEL leuk vond. 15 euro betaald om een half uur te kunnen trappelen in de zee, nogsteeds was ik er heilig van overtuigd dat dit het uitstapje was waar ik zo naar uitgekeken had. Maar helaas na 3 minuten fietsen kwam ik er inderdaad achter dat mama gelijk had… Oeer en oeer saai vond ik het op die fiets, je trapt maar een eind in het rond terwijl de zee/wind toch eigenlijk bepaald waar je heen gaat. Dan wil je even zonnen want tsja op het water gaat het allemaal 10x zo snel.. draait de hele waterfiets uit de zon. Ik maakte me nog wel een klein beetje zorgen of we die fiets wel optijd zouden inleveren, maar na 15 minuten stonden we weer aan de kant en hebben we de waterfiets even fijn onder getuft om vervolgens weer heerlijk te gaan slapen op ons handdoekje in de zon. Mam je had dus toch gelijk, waterfietsen is saai.
Nog maar 18 dagen werken en de rest van de dagen gaan we genieten van borrels, van de zon en van alle gezelligheid in het hotel. De laatste maand gaat in dus het aftellen kan nu echt gaan beginnen.